SANTIAGO : Sábese que existían na Idade Media. Só se vestía de maio un neno de cada grupo, cubrindo as súas roupas con flores e follas (lirios, fiuncho etc.). Na cabeza levaban unha coroa de flores e na man dereita un bordón. O xefe do grupo , o maio, ficaba de pé facendo constantes reverencias coa cabeza, mentres os outros andaban ao seu redor seguindo o compás das coplas chocando paos. Tiñan unha fórmula común para comezar, que era repetida por todos os maios da cidade:
Maio: ¡Cantarán o maio!
Coro: ¡E máis ben cantado!.
Continuando coas coplas:
Eu pidinlle o maio
a un cabaleiro. ..
Moita bambolla
e pouco diñeiro.
Revista de Folklore
Autor: GONZALEZ PEREZ, Clodio
"Aí ven o maio" de Luis Emilio Batallán
